Goede voornemens

En daar is tie dan hoor, het nieuwe jaar, 365 dagen liggen vers en wel voor ons uitgestrekt.

Tijd om de goede voornemens onder het stof van 2017 vandaan te halen.

Want geef maar toe de meeste goede voornemens zijn precies dezelfde als die van vorig jaar en van dat jaar daarvoor.

Ik ga nu echt afvallen, ik ga nu echt elke avond voor het slapen gaan een bijbels dagboekje lezen,
en ik ga nu echt elke avond en ochtend die gezichtscrème op mijn gezicht smeren.

Dus ligt er nu voor het 4e jaar op rij dat ene dagboekje op mijn nachtkastje,
ik ben dit jaar maar ergens in het midden begonnen, lees ik toch nog eens wat nieuws.

Over een paar weken zak ik weer in mijn eigen vertrouwde leven,
nu doe ik net alsof 1 januari een of ander magische datum is waarop ik volledig opnieuw kan beginnen.

Wat belachelijk eigenlijk als je erover nadenkt.

Alsof je niet elke dag opnieuw kan beginnen, alsof, als je echt iets graag wilt zou moeten wachten op 1 januari,
of de eerste van een willekeurige maand.

Alsof dat ervoor zorgt dat het beter lukt.

Stiekem denk ik dat dat juist niet zo is, als je iets voor je uitschuift met als excuus
dat je op een bepaalde datum echt gaat beginnen of stoppen wil je het dan eigenlijk wel?

Ik ben op 1 januari vooral heel bij dat ik de kerst troep weer naar zolder mag verbannen
en dat het allemaal weer een beetje gewoon mag gaan.

Heerlijk vind ik dat! Ik krijg meestal acute schoonmaakkriebels en kan niet wachten om de eerst bos tulpen naar binnen te halen.
Hé gelukkig de feestdagen zijn weer voorbij!

Eigenlijk raar dat we juist op dat moment besluiten dat alles anders moet,
dat we niet goed zijn zoals we zijn, dat we het veel beter kunnen,
als we maar beter ons best doen.

Geen wonder dat we na 2 weken, blue monday, uitgeput zijn en vervallen in oude patronen.

Ik denk dat ik bij nader inzien dat dagboekje maar weer in de kast zet
maar wel doorga met mijn momenten van stille tijd te zoeken zomaar overdag soms.

En ik ga lekker door met gezond koken en af en toe een fijne wandeling,

scheelt een hoop gemopper, want zodra het woord dieet valt gaat mijn goede humeur
tegelijk met de overgebleven kerstkransjes de prullenbak in.

Oftewel niks geen goede voornemens maar genieten van het gewone leven,

en als er iets beter kan het meteen aanpakken.

Niet in een keer, als een groot project maar gewoon stapje voor stapje.

Dat is voor mij wel een hoop voor 2018, dat het een heerlijk gewoon jaar mag zijn met af en toe een mooie verassing.

Maar misschien is dat wél iets wat ik zelf ook in de hand heb, de keuze om tevreden te zijn, te genieten van de kleine dingen.

Soms wordt ik daar ook wel toe gedwongen, als mijn lijf niet wil,

als mijn energie schaars is en ik al blij ben dat de kinderen op tijd op school zijn gekomen met een fatsoenlijke staart in hun haar

en met alle benodigdheden in hun tassen.

Maar zelfs op dat soort dagen heb ik daar wel wat moeite mee.

Ik ben geneigd om dan meer te kijken naar wat ik had willen doen en wat nu dus allemaal niet gaat lukken.

En af en toe mag dat ook best, een baaldag kan achteraf juist heel fijn zijn.

Liters thee drink ik en hele duplo torens verrijzen altijd op dat soort dagen.

Maar dat achteraf is bij mij vaak het probleem, dat heeft heel wat moeite gekost voordat ik inzag dat

die dagen juist het beste werken als ik me er maar gewoon bij neerleg.

Dat is dan bij deze mijn enige goede voornemen voor 2018,
de dagen laten komen zoals ze komen, en daar de mooie dingen uithalen.

Genieten van de genade die we elke dag ontvangen, op 1 januari of op 17 maart,
bij God mogen we elke dag opnieuw beginnen!

Een heel gezegend 2018 allemaal!

Deze blog verscheen ook op www.puurvandaag.nl