vrijdag 13 april 2018

Vrijheid

Wat hebben we ernaar uitgekeken naar het voorjaar.
Weer lekker naar buiten, handen in de aarde lekker bezig in de tuin.
Ramen open, frisse lucht naar binnen, vogeltjes vliegen af en aan met soms veels te volle snaveltjes.
De geur die in de lucht hangt is heel duidelijk de geur van de lente, en ik snuif het hunkerend in.

Pasen vieren in het voorjaar draagt door de ontluikende natuur extra de boodschap van hoop uit vind ik altijd.

De lente staat symbool voor hoop, overal ter wereld wordt het elk jaar weer lente.

Ook in Syrië wordt het elk jaar weer lente, roze bloemen van de amandelbomen al vanaf januari. Oorlog of niet de lente komt.

73 jaar geleden werd het ook lente in Nederland, mensen trokken de straten op, en dronken hun vrijheid in. Wat heerlijk dat we dat elk jaar nog mogen vieren, onze vrijheid.

Minstens zo mooi vind ik dat we voordat we vieren, herdenken op 4 mei.

Verbonden met al die mensen die in de afgelopen jaren ook herdachten, zo vaak persoonlijke herinneringen hadden aan die tijd.

Verbonden met de mensen die in de oorlogsjaren gesneuveld zijn, opdat wij nooit vergeten.

Afgelopen week stond ik samen met leerlingen van groepen 7&8 uit mijn woonplaats bij het oorlogsmonument in het park.

En ik besefte dat er nauwelijks meer mensen aanwezig waren die de oorlog zelf hebben meegemaakt.

Het is nu aan ons om te zorgen dat elke generatie blijft gedenken en vieren.
Dat onze kinderen beseffen dat vrijheid niet vanzelfsprekend is.

Wij mogen ze leren dat er mensen zijn die zich inzetten voor vrijheid, die van ons maar ook voor de vrijheid in andere landen.

Ik hoop dat de verhalen over de tweede wereldoorlog ze blijven raken, opdat ook zij niet vergeten.
Dat wij die vrijheid ook niet zomaar gekregen hebben en dat er nog steeds mensen zijn die snakken naar vrijheid.

En ik hoop dat dat ze er ook toe beweegt klaar te staan voor die ander die nog geen vrijheid kent.

Op 4 mei om 20.00 raakt voor mij de hemel de aarde even aan.

Door de bloeiende bomen en de kwetterende vogels in de stilte die er dan valt klinkt ten volle de hoop door die God ons geeft.

Er komt een tijd dat er helemaal geen oorlog meer zal zijn, in Nederland niet, in Europa niet, op heel de aarde niet.